پخش خبر های جنجالی منجر می شود برخی افراد و همچنین فضای مجازی سو استفاده و کسب درآمد کنند. پلتفرمها، صفحههای شخصی و رسانههای غیررسمی، بر سر جلب نگاه مخاطب رقابت میکنند و شاید هیچ چیز به اندازۀ تیتر خبر «بازداشت بازیگر مشهور سینما به اتهام تجاوز به عنف» آنها را ذوقزده نکند.
در فاصله کوتاهی پس از انتشار خبر بازداشت یک بازیگر معروف به اتهامی اخلاقی، گمانهزنیها برای یافتن نام این شخص بالا گرفت و انبوهی از ویدیوها، پستها و تحلیلها در شبکههای اجتماعی منتشر و پس از چند ساعت نام یکی از بازیگرانِ مرد مشهور مطرح شد. حجم واکنشها، قضاوتها، شوخیها و روایتها در همان چند ساعت نخست چنان زیاد بود که تشخیص مرز میان خبرِ درست و هیجان را تقریباً غیرممکن میکرد. در واقع آنچه برای دستگاه قضایی صرفا یک «پرونده» بود در فضای مجازی به ابزاری برای دیده شدن تبدیل شد؛ صحنهای که در آن، هر کلیک، بازدید و نظر، ارزش اقتصادی دارد.
اما آنچه بیش از همه جلب توجه میکرد، سرعت و حجم تولید محتوا بود. برای بسیاری از تولیدکنندگانِ محتوا، اتهام مطرحشده نه موضوعی حساس، اخلاقی و انسانی، بلکه فرصتی برای افزایش بازدید، جذب دنبالکننده و رشد صفحههایشان تلقی شد.
این روزها که فضای مجازی رکن مهم زندگی افراد است، «توجه» یک منبع کمیاب است و هرکه بتواند آن را به دست آورد، در بازار محتوا و جلب توجه برنده میشود. در این شرایط پلتفرمها، صفحههای شخصی و رسانههای غیررسمی، بر سر جلب نگاه مخاطب رقابت میکنند و شاید هیچ چیز به اندازۀ تیتر خبر «بازداشت بازیگر مشهور سینما به اتهام تجاوز به عنف» آنها را ذوقزده نکند؛ موضوعی که افزایش حجم تولید محتواهایی که اغلب با هدف وایرال شدن صورت میگیرد، بیانگر آن است. در این چرخه همه چیز باید به نفع دیده شدن باشد.

.gif)
.gif)






0 دیدگاه